Charakterystyka antyku


O antyku całościowo

      Kultura współczesna jest zakorzeniona w starożytności. W sposób świadomy lub podświadomy twórcy poszczególnych epok sięgali do tej obfitej skarbnicy, by na nowo odczytywać stare znaki kultury.
      W języku łacińskim "traditio" znaczy ‘wręczenie’, ‘podanie’, zatem tradycja jest niczym innym, jak przekazywaniem dorobku pokoleń.
      Świat starożytny (antyk) obejmuje czasokres od ok. 2000 p.n.e. do upadku cesarstwa rzymskiego w 476 r. n.e. Jedna z pierwszych europejskich cywilizacji rozwinęła się na Krecie (ok. 1950 - ok. 1375 r. p.n.e.). Kiedy zaczęła chylić się ku upadkowi, jej miejsce zajęła cywilizacja mykeńska, stworzona przez Achajów. Upadek świetności Achajów przypada na XII wiek p.n.e. Dla Grecji nadszedł okres tzw. wieków ciemnych. Z tego okresu wyłoniła się jako kraj złożony z niewielkich, często skłóconych ze sobą państw-miast (polis). Najbardziej znaczące wśród nich były: Ateny, Sparta, Teby, Korynt.
      Z ważniejszych wydarzeń warto zapamiętać: pierwsze igrzyska olimpijskie - 776 p.n.e., bitwę pod Maratonem - 490 p.n.e. (wyczyn greckiego żołnierza, który biegł 40 km do Aten z wiadomością o pokonaniu Persów i padł martwy z wycieńczenia, upamiętniony został długodystansowym biegiem w czasie igrzysk olimpijskich), bitwę pod Termopilami (bohaterstwo 300 wojowników spartańskich, którzy w wąwozie termopilskim powstrzymali całą armię perską do dziś dnia jest przykładem odwagi i poświęcenia dla ojczyzny), bitwę pod Cheroneą - 338 p.n.e. (po niej Grecja już nigdy nie odzyskała dawnej świetności, więc wydarzenie to jest symbolem upadku).
      Rzymianie uważali się za potomków Eneasza, Trojanina, który uciekł z płonącego miasta. Miasto według legendy zostało założone przez Romulusa, jednego z dwojga bliźniąt wykarmionych przez wilczycę. Od II wieku p.n.e. państwo zaczęło odgrywać coraz ważniejszą rolę Za czasy politycznej, gospodarczej i kulturalnej świetności uznaje się okres panowania dynastii Antoninów (96 - 192 n.e.).

Powrót na stronę ANTYK