Księga Rodzaju


Interpretacja Księgi Rodzaju

      Księga Rodzaju (Genesis) to pierwsza księga Pięcioksięgu i całej Biblii. Jej nazwa oznacza „początek”, „rodowód”, „dzieje”. Pierwsza część Księgi Rodzaju przedstawia dzieje od początku świata. Bóg stwarza niebo i ziemię oraz światłość, następnie wody, rośliny, ciała niebieskie, zwierzęta i wreszcie człowieka. Ważnymi elementami tej wyjściowej historii ludzkości są: umieszczenie człowieka w raju, grzech pierworodny, wygnanie z raju, bratobójstwo, potop, przymierze z Bogiem, wieża Babel. W dalszej części Genesis przedstawione zostały dzieje rodu Abrahama uznanego przez Izraelitów za przodka całego narodu.
      Biblia pokazuje stwarzanie świata poprzez słowo, które stało się narzędziem kreacji. Słowo wykorzystał Bóg także do nazywania tego, co stworzył: „I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.” (Rdz 1,5). Istotę aktu pierwotnej kreacji ujął doskonale św. Jan (Ewangelia wg św. Jana 1,1-3):

Na początku było Słowo
A Słowo było u Boga
I Bogiem było Słowo.

      Bóg i Słowo tworzą jedność, bo świat – w wizji biblijnej - powstał z woli Boga i poprzez moc słowa.
      Abraham jest patriarchą narodu izraelskiego. Przywędrował ze swoim plemieniem do ziemi Kanaan i zawarł przymierze z Bogiem.
      Mojżesz wyprowadził Izraelitów z niewoli egipskiej; zawarł przymierze z Bogiem, otrzymując od Boga tablice z przykazaniami (Dekalog).

Powrót na stronę BIBLIA