O baroku całościowo

Jaką epoką był barok?

      Barok nazywany był „epoką ciemnoty i zacofania, okresem teologiczno-panegirycznym, epoką upadku i zdziczenia sztuki”. Nazwa pochodzi od określenia perły o dziwnych kształtach.
      Motywy barokowe pojawiły się we Włoszech w XVI wieku i promieniowały na resztę Europy. Zmierzch epoki datowany jest na drugą połowę XVIII wieku.
      Periodyzacja baroku w Polsce ma charakter orientacyjny:
      - pierwsza faza - koniec XVI w. do lat dwudziestych XVII wieku (historyk literatury Jerzy Starnawski proponuje za datę graniczną początku epoki przyjąć rok 1618 - ukazanie się polskiej adaptacji Goffreda Tassa dokonanej przez Piotra Kochanowskiego),
      - dojrzały barok - lata dwudzieste do siedemdziesiątych XVII wieku,
      - schyłek epoki - lata osiemdziesiąte XVII wieku do trzydziestych XVIII (czasy saskie).
      Państwa europejskie przezwyciężyły nękające je w XVI i na początku XVII wieku kryzysy, a Polska zaczęła tracić znaczenie. Uwikłanie się w rozliczne wojny ze Szwecją, Turcją i Rosją spowodowało upadek mocarstwa, jakim była w XVI wieku. Zróżnicowanie majątkowe wśród szlachty doprowadziło do wzrostu znaczenia magnaterii i jej coraz większego wpływu na politykę. Latyfundia magnackie przypominały małe państewka, gdzie właściciel sprawował praktycznie nieograniczoną władzę.

Powrót na stronę BAROK