Gatunki literackie epoki romantyzmu
Dramat romantyczny - obalił konwencje klasyczne (zasadę trzech jedności). Łączył dramatyzm z liryzmem, realizm z fantastyką. Wprowadził sceny zbiorowe, fantastyczne, wizyjne. Ośrodkiem kompozycji stał się bohater - wybitna indywidualność, który jednak nie występuje w szeregu scen. Bohater romantyczny to często samotny, nierozumiany przez współczesnych poeta (np. Konrad, Kordian, Mąż).Ballada - utwór liryczny, pierwotnie śpiewany, o budowie stroficznej, opowiadający jakieś niezwykłe zdarzenie, legendę ludową, podanie historyczne. Przemieszano w niej elementy liryczne (nastrojowość, emocjonalność, niezwykłość), epickie (narracyjność) i dramatyczne (bohaterowie w działaniu);
Poemat dygresyjny - gatunek epicki, w którym fabuła staje się pretekstem dla snucia przez narratora refleksji, wspomnień i uwag na różne tematy;
Epopeja - gatunek wywodzący się z antyku. W romantyzmie miano epopei narodowej zyskał Pan Tadeusz. Określenie „epopeja narodowa” bywa przyznawane zwykle jednemu dziełu, które najwierniej oddaje rysy narodu lub jego warstwy.
powrót na stronę główną CHARAKTERYSTYKA EPOKI