Interpretacja wiersza Potęga smaku
Drogowskaz estetyczny Herberta
Wiersz Potęga smaku jest nie tylko refleksją nad estetyką, ale przede wszystkim nad konsekwencjami sprzeciwu wobec systemu totalitarnego. Herbert, poprzez metaforę smaku, wskazuje na dramatyczną cenę niezależności.W kontekście komunizmu i Herbertowskiego sprzeciwu odmowa współpracy z reżimem, którego celem było ujednolicenie i kontrolowanie społeczeństwa, oznaczała nie tylko marginalizację, ale często konieczność zapłacenia najwyższej ceny. Właśnie życie staje się tą ceną, którą płaci ten, kto nie chce poddać się narzuconym regułom, a jego poetycki sprzeciw staje się rodzajem walki o wolność.
Metafora smaku w tym kontekście to coś więcej niż tylko odrzucenie politycznych dogmatów. To również wyraz wyboru, który wiąże się z głęboką stratą – często symbolizowaną przez śmierć (albo duchową, albo dosłowną, jak miało to miejsce w przypadku wielu artystów i intelektualistów w okresie PRL). Herbert, poprzez swoją estetykę, wskazuje na dramatyczną cenę niezależności, bo odrzucenie oficjalnej ideologii (i tego, co ona narzuca) może prowadzić do wykluczenia, a nawet prześladowania. Nie chodzi tylko o twórczą wolność w kontekście artystycznym, ale o życiową prawdę i moralną integralność, które są nieodłącznie związane z ryzykiem. Ten wybór nie jest łatwy, ponieważ prowadzi do konfrontacji z systemem, a zatem i do możliwości utraty wszystkiego, łącznie z życiem.
Powrót na stronę ZBIGNIEW HERBERT