Pozytywny czy negatywny obraz Żydów w literaturze i sztuce?
Powyższy temat przedstawiany w formie rozprawki wiązałby się z koniecznością postawienia tezy i prezentacji argumentów. Przyjrzyjmy się, jakie tezy mogłyby być postawione i jak mogłaby wyglądać argumentacja (oczywiście w dużym skrócie).Teza 1. Obraz Żydów w literaturze jest pozytywny.
Bardzo pozytywny wizerunek Żyda naszkicował Adam Mickiewicz w Panu Tadeuszu. Jankiel jest zaangażowanym religijnie członkiem społeczności żydowskiej, a jednocześnie jest przykładem patrioty. I nie jest to tylko patriotyzm werbalny.
Bolesław Prus przedstawił w Lalce Żydów zaangażowanych w walkę powstańczą. To im ufa Stanisław Wokulsku, kiedy musi załatwiać swoje sprawy biznesowe.
Teza 2. Obraz Żydów w literaturze jest negatywny.
Bardzo negatywne spojrzenie na Żydów zaprezentował Zygmunt Krasiński w dramacie Nie-Boska komedia. Tworzą oni grupę tzw. przechrztów, zapowiadających przejęcie władzy w odpowiednim momencie. Jawią się więc jako zdrajcy i źródło zagrożenia dla przyszłości świata.
Teza 3. Obraz Żydów jest w jakiejś mierze pozytywny, a w jakiejś - negatywny.
Tu pojawią się argumenty jak wyżej.
Czym się różni szkic krytyczny od rozprawki?
Redagując rozprawkę na proponowany wyżej temat, przyjmujemy którąś z tez i formułujemy argumenty.W przypadku szkicu krytycznego bierzemy pod uwagę na swój sposób wszystkie tezy, co powoduje że patrzymy na problem z różnych perspektyw i skupiamy się na różnych jego aspektach. Nasza argumentacja powinna być przekonująca i w miarę możliwości oryginalna. Siłą rzeczy logiczny wywód będzie wzbogacony o różne skojarzenia (asocjacje), co w naturalny sposób zbliży szkic krytyczny do eseju.