Poszukiwanie sensu życia i osąd świata przez bohatera literackiego - Kordian Słowackiego
Nie wszystkim dane jest odnaleźć wcześnie sens życia i podążać od samego początku w jasno określonym kierunku. Zdarza się bardzo często, że człowiek żyje jak we mgle, a proces krystalizacji sensu życia trwa nazbyt długo.Kordian jako młody człowiek czuje się zagubiony. Miłość do Laury to uczucie niejasne i niepewne - obydwoje nie pasują do siebie. Wynika to być może z różnicy wieku, a być może z odmiennych wrażliwości. W sercu bohatera rodzi się zwątpienie, a silny bodziec zewnętrzny - wieść o samobójczej śmierci przyjaciela - popycha Kordiana do podobnej próby. Na szczęście - nieudanej.
Mimo przekonujących opowieści sługi o imieniu Grzegorz, jemu również nie udało się podsunąć Kordianowi pomysłu na życie.
Sytuację zmieniła dopiero podróż po Europie - i to nie od razu.
Obserwacja świata kapitalistycznego i jego praw nie napawała optymizmem. Pogoń na pieniędzmi i karierą to nie był kierunek działań młodego człowieka.
Kolejna kobieta - Wioletta - przyniosła kolejne rozczarowanie, ale tym razem bohater od samego początku nie miał złudzeń.
Spotkanie z papieżem było także rozczarowujące.
Dopiero kontemplacja przyrody na szczycie szczytów europejskich podsunęła wyobraźni bohatera skojarzenie z Winkelriedem, dzielnym Szwajcarem, który poświęcił swoje życie dla ratowania ojczyzmy, skupiając na sobie broń wroga i czyniąc tym samym wyłom w szyku Austriaków.