Pozytywny czy negatywny obraz inteligencji w Weselu Wyspiańskiego? (rozprawka)

Obraz inteligencji: pozytywny czy negatywny? (rozprawka w oparciu o fr. Wesela Wyspiańskiego)

Odnieś się do całego utworu i innego tekstu kultury. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 250 słów.

Rozprawka na temat: Pozytywny czy negatywny obraz inteligencji w Weselu Wyspiańskiego?

      Inteligencja jako odrębna grupa społeczna pojawia się w świadomości artystów w drugiej połowie XIX wieku. Do tego czasu literatura dostarczała ujęć kilku grup społecznych, poczynając od szlachty (wcześniej rycerstwa), poprzez rzadki rzut oka na chłopstwo (średniowieczna Satyra na leniwych chłopów, renesansowe spostrzeżenia Reja, ...) i mieszczaństwo.
      Oczywiście sytuacja się nieco komplikuje, gdyż warstwa szlachecka ulega dalszym podziałom, a niewykle intrygującym bohaterem społecznym staje się najpierw magnateria, a potem arystokracja (nieco karykaturalne spojrzenie na szlachtę i arystokrację stworzył Bolesław Prus w Lalce).
      Pelnowymiarowy portret sfrustrowanego inteligenta, wywodzącego się z ubogiego mieszczaństwa, przedstawił Stefan Żeromski w Ludziach bezdomnych. Wspomniana frustracja wynika z konieczności dokonania niezwykle trudnego wyboru: pójść za głosem miłości czy też zrealizować tkwiące gdzieś głęboko poczucie konieczności spłaty długu wobec tej warstwy, z której udało się Judymowi wyrwać.
      W tak zarysowane tło uwikłań społecznych inteligencji wkroczył Stanisław Wyspiański ze swoim Weselem, nie szczędząc tej grupie krytycznych ocen, które nie były formułowane wprost, ale wynikają z przesłania utworu, mówiącego wszak o marazmie, swoistym uśpieniu narodu, który - zamiast działań - pogrąża się w onirycznym amoku, w błogim oczekiwaniu, że może jakaś siła wykonana zadanie, z którym przybył do Gospodarza Wernyhora.

Powrót na stronę ROZPRAWKA