Pieśń zimowa Horacego - jak pracować nad tezą wiersza?

Lekcje z Horacym okazją do ćwiczenia umiejętności redagowania tezy interpretacyjnej

      Polecając uczniom formułowanie tezy, nie bójmy się prosić o jej prezentację uczniów słabych. Słuchajmy uważnie, co mają do powiedzenia, miejmy zawsze świadomoij , jak wiele można się nauczyć na błędach.

      Propozycja tezy

      Podmiot liryczny patrzy z pewnym dystansem na świat i sprawy ludzkie. Wiele przeżył, doświadczył i zdaje sobie sprawę z nieubłaganego upływu czasu. To wszystko powoduje, że chce podzielić się swoimi refleksjami. Poeta szuka inspiracji w świecie przyrody.
      Wiersz rozpoczyna apostrofa do kogoś bliskiego.

Spójrz na szczyt Sorakte w białej szacie,
las konary pod śniegiem ugina,
rzeki ostrym mrozem ścięte
stanęły, idzie zima.

      Podmiot liryczny zwraca uwagę adresata na to, co dzieje się w przyrodzie w momencie, kiedy nadciąga zima. Ten obraz chłodu i rodzącej się w tej sytuacji potrzeby ciepła przynosi strofa druga.

Ziąb dotkliwy, drew dorzuć do ognia
i, Taliarchu amforę wydobądź
czteroletniego Sabina.

[...]

      I właśnie w strofie drugiej poeta ujawnia, kim jest adresat - pojawia się bowiem jego imię: Taliarch. Bardzo to horacjańskie ujęcie, nader często stosowany chwyt retoryczny, który skraca dystans między podmiotem a adresatem, co ma być zabiegiem przekonującym do racji i serwowanej nauki o życiu.

Tekst i interpretacja wiersza Pieśń zimowa Horacego





Powrót na stronę główną MATERIAŁY DLA POLONISTÓW