Sprawdzian z Antygony Sofoklesa (wersja B) - odpowiedzi
1. a) P b) F c) F (3 p.)
2. Pojęcie "ironia tragiczna" oznacza sytuację, w której bohater zmierza nieświadomie ku swojej klęsce. Jego usilne decyzje nie są w stanie zmienić biegu wydarzeń wyznaczonych przez Fatum, czyli los. W przypadku Kreona ironia tragiczna wiąże się z jego uporem – nie chce on słuchać przez długi żadnych rad. Ponadto zaczyna wypaczać rozumienie roli króla, twierdząc w rozmowie z Hajmonem, że państwo należy do króla. (3 p.)
3. Pojęcie "hybris" oznacza pychę, wynikającą z przekonania, że się podejmuje właściwe decyzje, chociaż potem się okazuje, że dany bohater popełniał błąd, źle oceniał sytuację. (2 p.)
4. Budowa tragedii greckiej: (3 p.)
- początek związany z wprowadzeniem w sytuację – prolog
- pierwsze wystąpienie Chóru - parodos
- scena z akcją wynikającą z prowadzonych dialogów - epejsodion
- pieśń Chóru - stasimon
- pieśń Chóru na wyjście - exodos.
5. Człowiek w obliczu nieszczęścia. Omów zagadnienie, odnosząc się do przeżyć bohaterów Antygony. (10 p.)
W pracy powinny się znaleźć informacje na temat działań podjętych przez Antygonę (pogrzebanie brata rozumiane jako wykonanie obowiązujących gestów rytualnych, np. posypanie ciała ziemią). O ile dla Antygony nieszczęściem była śmierć brata, o tyle dla Kreona – jako władcy – nieszczęście to była kwestia niebezpieczeństwa, jakie przyniosła miastu tzw. wyprawa siedmiu przeciw Tebom, zorganizowana przez Eteoklesa, który oczekiwał, że brat – zgodnie z umową – ustąpi z tronu. Czyn Polinejkesa był w mniemaniu Kreona bezprzykładną zdradą.
W pracy powinny zostać przywołane zachowania:
- Hajmona (samobójstwo w momencie, gdy zobaczył, że jego ukochana Antygona nie żyje),
- Eurydyki (samobójstwo na wieść o śmierci syna),
- rozpacz Kreona, który decyzję o uwolnieniu Antygony podjął za późno.
6. Kto ma rację w sporze między Kreonem a Antygoną? Uzasadnij odpowiedź, przywołując argumenty każdej ze stron. (10 p.)
nbsp; Uczeń może przedstawić swoje stanowisko na różne sposoby:
- przyznanie racji Kreonowi (jest władcą, chce ukarać zdrajcę, czuje się zmuszony do ukarania Antygony, która złamała jego zakaz);
- przyznanie racji Antygonie (wykonywała swój obowiązek religijny i rodzinny wobec brata, uznając prawa boskie za ważniejsze od ludzkich);
- przyznanie racji częściowo jednej, częściowo – drugiej stronie.
PUNKTY I OCENY
31 = cel
30 - 27 = bdb
26 - 23 = db
22 - 18 = dst
17 - 11 = dop
10 - 0 = ndst
SPRAWDZIAN Z ANTYGONY B
WERSJA B DOC ODPOWIEDZIWERSJA B PDF ODPOWIEDZI