Antyczna sztuka
W rozwoju architektury, rzeźby, malarstwa i literatury można wyróżnić wiele okresów i stylów. Cechą wspólną dzieł antycznych jest genialne wyczucie proporcji, świadomość perspektywy, dążenie do ukazania piękna ludzkiego ciała.Szczytowy rozwój sztuki nastąpił w latach 480 - 323 zwanych okresem klasycznym. Różne architektoniczne style (dorycki, joński, koryncki) można rozpoznać po konstrukcji kapiteli. Najsłynniejsze płaskorzeźby i posągi pochodzą ze świątyni Ateny - Partenonu. Większość zabytków znajduje się obecnie w British Museum, gdyż Partenon dzisiaj to tylko monumentalne ruiny. Na Akropolu można jeszcze odnaleźć pozostałości świątyni Ateny - Erechtejon, ze słynnymi kariatydami (kolumny wyrzeźbione na podobieństwo ciała kobiety). Budową tych świątyń kierował najbardziej znany rzeźbiarz żyjący w drugiej połowie V w. p.n.e. - Fidiasz.
Rzymianie podziwiali i naśladowali sztukę Greków, ale nigdy w architekturze nie osiągnęli tak idealnych proporcji jak oni. Jednak pod względem rozwiązań technicznych znacznie Greków wyprzedzili. Śmiałe rozwiązania łuków triumfalnych, sklepień, akwedukty i systemy kanalizacyjne do dziś budzą podziw. W Rzymie można obejrzeć pozostałości po Partenonie i Koloseum.
Powrót na stronę ANTYK