Intuicjonizm, pragmatyzm, feonomenologia ...
Intucjonizm to kierunek rozwinięty przez Henryka Bergsona, który twierdził, że intuicja i instynkt są doskonalszymi narzędziami poznania niż rozum i intelektualna refleksja. Siłą twórczą wpływającą na rozwój świata jest „élan vital” czyli pęd życiowy.Pragmatyzm w ujęciu Williama Jamesa wyraża przekonanie, że poznanie stanowi wartość o tyle, o ile jest korzystne dla poznającego. Innymi słowy nie jest ważne docieranie do jakiejś absolutnej prawdy o świecie i człowieku, ważne jest natomiast takie poznanie, które może przynieść człowiekowi korzyść i zaspokoić określone potrzeby.
Fenomenologia to teoria stworzona przez Edmunda Husserla. Kierunek ten postuluje odrzucenie spekulacji i pojęć, które uniemożliwiają poznanie istoty rzeczy. Podstawowym pojęciem dla tej teorii jest „fenomen”, czyli fakt empiryczny będący obrazem rzeczy. Fenomen to suma wrażeń podmiotu poznającego, jedynie te wrażenia można poznać. Rzeczy niepoznawalne za pośrednictwem zmysłów określa się w fenomenologii jako „rzeczy same w sobie”. Husserl uważał, że nie można poznać konkretnych zjawisk, lecz właśnie fenomeny - czyli odbicie tych zjawisk w świadomości za pośrednictwem zmysłów.