Liryka kobieca Świrszczyńskiej
Kobieta na pierwszym planie
Poezja Anny Świrszczyńskiej przyniosła wyraźne przewartościowanie w spojrzeniu na świat. Poetka potrafiła przełamać pewne schematy uwarunkowane historycznie i kulturowo. Co ciekawe, znaczenie liryki Świrszczyńskiej zostało wyeksponowane w książce nie mającej wiele wspólnego z krytyką literacką, gdyż poświęcona została problematyce społecznej, obrazowi relacji w świecie feudalnym. Chodzi o książkę Kacpra Pobłockiego Chamstwo. W tej publikacji Pobłocki zauważa rzecz następującą:
Jej wydany w 1972 roku tom Jestem baba pokazuje, jak usunąć mężczyznę oraz męski tryb narracji na drugi plan, a na pierwszym umiejscowić kobietę.
Kobietę, której pozycja w Polsce Ludowej bezpośrednio wywodziła się z dawnych, pańszczyźnianych porządków. Swój tom Świrszczyńska rozpoczyna od wierszy opisujących kobiecą
codzienność: ciężką pracę, bicie, pijaństwo mężów oraz pogardę społeczeństwa, a następnie przechodzi do afirmacji cielesności i podmiotowości baby. (Kacper Pobłocki, Chamstwo,
Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2021, s. 331).