Jan Kochanowski Panna XII z cyklu Pieśń świętojańska o Sobótce

Teza interpretacyjna do Panny XII z Pieśni świętojańskiej o Sobótce

        Podmiot liryczny zachwala życie na wsi, podkreślając jego pozytywne aspekty: radość płynącą z bytowania w tej przestrzeni, godność i wiele przyjemności, jakie daje taki styl życia.

Argumentacja w powiązaniu z analizą środków stylistycznych i ich funkcji

        Utwór rozpoczyna się od apostrofy do przestrzeni wiejskiej:

Wsi spokojna, wsi wesoła,
Który głos twej chwale zdoła?
Kto twe wczasy, kto pożytki
Może wspomnieć za raz wszytki?

        Charakter apostroficzny pierwszej strofy został wzmocniony powtórzeniami ("wsi") zdaniami paralelnymi obecnymi właściwie w każdym wersie oraz pytaniami retorycznymi w połowie strofy i na końcu. Wszystko to razem wzięte służy pochwale życia na wsi, która daje poczucie radości i spokoju, pozwala wypocząć - i tych zalet nie sposób wymienić naraz.



Powrót na stronę Pieśń świętojańska o Sobótce



Powrót na stronę główną JAN KOCHANOWSKI