Twórczość Mikołaja Sępa Szarzyńskiego (1550 - 1581)
Niewielki zbiorek poezji został wydany dopiero po śmierci trzydziestoletniego poety. W jego wierszach szczególnie widoczne jest rozdarcie między
pożądaniem dobra a skłonnością do grzesznych czynów. Z sonetów wyłania się człowiek „słaby, niebaczny, rozdwojony w sobie”, który nie potrafi cieszyć się życiem.
Uwikłany w konflikt między wiecznością i przemijaniem nie może znaleźć uspokojenia. Poeta stawia pytania o sens i cel ludzkiego istnienia, o możliwości poznania i
zrozumienia świata, o granice wolności człowieka.
