Romantyzm - sztuka

Sztuka epoki romantyzmu

      Przekonanie o duchowej naturze wszechświata sprawiło, że na pierwszym miejscu wśród działań człowieka romantycy postawili sztukę. Celem artysty i jego dzieła jest dotarcie do świata rzeczy pozazmysłowych. Szczególne zadania postawiono przed muzyką. Dzieła Ludwika van Beethovena zapoczątkowały w muzyce styl romantyczny. W jego utworach pojawia się niespokojny rytm, zaburzenia harmonii pełne indywidualnej ekspresji. Pod koniec życia zaczął tracić słuch, ale nie zrezygnował z pracy. Najpopularniejsze jego dzieła to: Eroica, V Symfonia i Symfonia Pastoralna.
      Oprócz Beethovena należy wymienić takich znakomitych muzyków, jak: Franz Schubert, Feliks Mendelssohn-Bartholdy, Franciszek Liszt, Karol Maria Weber, Ryszard Wagner i Fryderyk Chopin.
      Fryderyk Chopin (1810 - 1849) uważany jest za niedościgłego mistrza małych form fortepianowychn, takich jak: ballady, mazurki, nokturny, preludia i etiudy.
      Ulubionym motywem malarstwa romantycznego staje się pejzaż. Obrazy mają oddziaływać na odbiorcę nastrojem i ekspresją. Do najbardziej znanych malarzy tej epoki można zaliczyć: J.W. Turnera, J. Constabla, E. Delacroix.
Wspaniałym polskim malarzem doby romantyzmu był Aleksander Orłowski. Malował sceny historyczne, portrety wybitnych Polaków (np. Kościuszki), rysował sceny z życia i karykatury polskiej szlachty. Tworzył też w nowych technikach; pasteli i litografii. Charakterystyczną cechą wielu jego dzieł jest dążenie do uchwycenia i zatrzymania na chwilę przed oczami odbiorcy postaci ludzi lub zwierząt będących w szybkim ruchu (np. konia w galopie). Płótna Orłowskiego można znaleźć w Muzeum Narodowym w Warszawie, Krakowie i Poznaniu.
      Innym wielkim artystą tej epoki był Piotr Michałowski. W jego dziełach odnaleźć można cechy charakterystyczne dla malarstwa romantycznego: indywidualizm, subiektywizm, spontaniczność i żywiołowość. Ulubiona tematyka to: Napoleon, chwała polskiego oręża i portrety. Najwięcej dzieł artysty znajduje się w zbiorach Muzum Narodwego w Warszawie.



powrót na stronę główną CHARAKTERYSTYKA EPOKI